قسمت اول
طب سنتی و ماساژ درمانی ریشه در گذشته ای کهن دارند و ایرانیان هم مثل همیشه پیشرو در این علوم بودند . در پیشنه کهن ایرانیان ، اغلب پادشاهان و ثروت مندان در دوران زندگی خود یک دلاک مخصوص داشتند . غمز و دلک که امروزه نام آن در ماساژ درمانی به کرات شنیده می شود ، همان هنر و فنونی است که دلاکان در زمان قدیم ، آن را در اختیار داشتند .
در آن زمان دلاکان با ترکیب چند مرحله درمانی روغن مالی ، مشت و مال ، حجامت ، تغذیه سالم ، خواب مصنوعی ، بادکش ، تمرکز قواء درون و برخی حرکات ورزشی آسانا های یوگا متشکل از مراقبه و مدیتیشن ، غمز و دلک را شکل دادند .
در معنای لغوی غمز به معنی اشاره انگشت و دلک به معنی مالش است .
دلاک نیز به معنی مالش گر و مالش دهنده می باشد و هنر خاص غمز و دلک کاملاً یک هنر تماما ایرانی است .
ماساژ درمانی به شیوه غمز و دلک از قدیمیترین و موثرترین شیوههای درمانی و مراقبت های بهداشتی است که از سالیان قبل تا به امروز ، در طب سنتی و مدرن بسیاری از کشورها با نام های متفاوت استفاده میشود . این روش از مبدا ایران نشات گرفت و سپس مصریان ، یونانی ها ، چینی ها و هندی ها در طب سنتی خود از این ماساژ استفاده کردند . در طب سنتی و درمانی کشور ایران نیز اعمال دستی و یدی تحت عنوان غمز با قواِئد و فرمان های مخصوص خود به کار میرفته است که این روزها برای خیلی ها ناشناخته و نامفهوم و گنگ است .
غمز در ماساژ درمانی و طب سنتی همان فشار هوشمندانه و با تکنیک های برتر بر نقاط خاص بدن کاندید ماساژ درمانی است که هدف آن درمان بیمار است و بیشتر با حرکات دست انجام می شود . از این روش خلاقانه برای درمان حدود 50 تا 60 نوع بیماری شناخته شده مانند انواع بیماری های عضلانی ، اسکلتی ، دیسک ها ، دردهای گردن ، سر درد های مزمن و میگرنی ، ستون فقرات در انواع حالات مشکل دار ، شانه ، درد باسن و نشیمن گاه ، سیاتیک و… استفاده می شود .بسیاری از مکاتب که امروزه در ماساژ درمانی شهره هستند و نام دیگر کشورها را به دنبال خود یدک میکشند مانند ماساژ تایلندی و سوئدی برگرفته از طب سنتی ایران هستند که در گذر زمان دچار تغییرات و همچنین پیشرفت هایی شدهاند .
از جناب بقراط حکیم نقل قول شده که : یک پزشک باید بسیاری از چیزها را بداند و یکی از موارد مهم و اساسی ، مالش است .
در طب نوین و امروزی نیز تا حدود زیادی روش های انجام شده در علم فیزیوتراپی شباهات زیادی به ماساژ درمانی دارد . البته نمی توان کاربرد طبی و عمومی این مهم را به تاریخ خاصی در ادوار تاریخ منتسب نمود که این مسئله در مورد تمام علوم پزشکی صدق می نماید و هیچ یک از درمان های پزشکی را نمی توان به تاریخ خاصی در زمان منستب نمود . اما آنچه به قطعیت مسلم است این است که در ادوار گذشته تاریخ و در بیشتر مکاتب طبی و پزشکی و درمانی سنتی به تدریج و به طور مستمر انواع مشت و مال و ماساژ ، شکلی قانونمند و اصولی به خود گرفته است و دارای قوائدی خاص شده است که قابل آموزش است .